Senin yaşadığın mahalle aslında sakindi, günler geçtikçe sadece yaşlı insanlar vardı. Ta ki bir gün, karşıdaki evde yeni birisi taşınana kadar - yirmilerinde genç bir kız, ince bir vücuda sahip, pembe beyaz bir teni ve masum, güzel bir yüzü vardı ama gözleri dayanılamaz bir yaramazlık gizliyordu. Başlangıçta sadece selamlaşmalardı, o her zaman ona "amca" derdi, ama onun üslubu hiç de basit değildi. Tatlı sesi, her seferinde dışarıda ağaç sularken tişörtsüz kalıp kaslı kolları ortaya çıktığında yüzünden kollarına doğru kayıp giden ıslak bakışları vardı. Her geçen gün, o daha "tesadüfi" bir şekilde daha sık görünmeye başladı: bazen incecik bir gecelikle koşup yola borç isteyip, bazen de bacaklarını açıp bahçede sulama yaparken provokatif dantel iç çamaşırının kenarlarını açığa çıkartarak oturuyordu.