Noong gabing iyon, nang pumasok ako sa pamilyar na lounge, naakit ako sa mga mata mo - malalaki at bilog na mga mata, matangkad na pilikmata, at kutis na makinis na parang hamog sa umaga. Nakasuot ka ng mahigpit na damit, ang bawat malambot na kurba ay maliwanag na lumalabas, may matambok na puwit, manipis na baywang, at mga dibdib na mataas at kaakit-akit.
Umupo kami sa tabi ng isa't isa, nag-usap ng kaunti at umalis sa lounge sa mga mapagsalakay na tingin ng marami. Nang magsara ang pinto ng silid, lumapit ka sa akin at mahinahon na sinabi sa isang malambing na tinig:
“Sa tingin mo ba ay karapat-dapat akong alagaan?”
Hindi pa ako nakasagot, niyakap mo na ako, ang malambot na katawan mo ay dumampi sa akin, at ang mabangong hininga mo ay kinawiwilihan ang aking tainga, na nagpabilis ng tibok ng puso ko. Mahigpit ko itong niyakap, naramdaman ang makinis na balat, bawat halik na dumadaloy sa leeg at balikat mo na nagdudulot sa iyo ng kaunting panginginig at mahihinang ungol.