De kleine motelkamer was gevuld met middagzon en de wind was zacht door de open ramen. Het jonge meisje lag op het bed, droeg alleen een dun T-shirt en een klein kanten slipje. Na een lange dag studeren en werken, merkte ze dat ze echt een beetje "verlichting" nodig had.
Zijn ogen keken afwezig naar het plafond, zijn hand streelde langzaam van zijn nek naar zijn borst en gleed toen geleidelijk naar beneden. Zijn vingertoppen streelden de dunne doek die al een beetje nat was. Elke beweging deed haar lichaam een beetje beven, haar ademhaling was gehaast. Met één hand wreef ze zachtjes over haar borsten, de andere hand kneep in het ritme van de hete smalle spleet.
"Hmm... Ư... Jij..." – riep ze instinctief de naam van haar geliefde. Ze schrok, draaide zich in paniek om en zag hem – haar minnaar – bij de deur staan met een zak eten in zijn hand, zijn ogen gericht op het tafereel voor hem.
De ruimte bevriest secondenlang.
"Oh... Waarom ben je zo vroeg thuisgekomen!?" – Ze trok koppig aan de deken om haar te bedekken, haar gezicht zo rood als vuur.
Hij liep langzaam, zijn stem hees: "Ik ben mijn telefoon vergeten... Maar ik had niet verwacht deze scène te zien."
Ze bedekte haar gezicht en zei met zachte stem: "Het is te gênant... Ik denk niet dat jij...
""Het is oké..." – hij ging naast haar zitten en fluisterde in zijn oor – "Ik heb het zo heet... Laat me je volledig helpen."
Zonder een antwoord af te wachten, grepen zijn lippen de hare en kusten haar verslindend. Een sterke hand trok de deken eruit en liet hem toen in zijn ondergoed glijden en voelde de nattigheid die zijn hart deed bonzen. Ze kon alleen maar kreunen in een roes terwijl het puntje van zijn tong elk gevoelig punt verkende.
Hij duwde haar zachtjes op haar rug, trok haar slipje naar beneden en fluisterde: "Je zult me gelukkiger maken dan wanneer je het zelf doet." Toen, zonder een moment te aarzelen, strekte hij zijn tong uit om te verkennen, te likken en te zuigen, waardoor ze haar lichaam boog en ongecontroleerd kreunde.
"Jij... Ga sterk... Stop niet..." – smeekte ze bijna.