Ze is een echte westerling, met een klein figuur, een roze en witte huid en altijd een glimlach. Hij plaagde vaak: "Het is genoeg om met mijn vrouw te trouwen om te kijken", maar ze was nooit tevreden, ze vond het gewoon leuk om haar man aandachtiger te "dienen".
Elke keer als hij thuiskwam van zijn werk, voordat hij tijd had om zich om te kleden, zag hij dat ze haar hand van achteren om haar middel sloeg, haar wang tegen haar rug wreef en toen gekalmeerd: "Ik mis mijn man zo erg... Je vrouw vandaag geen 'eten' geven is boos!"